Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.. – Philip K. Dick.

Ludzie religijni to ludzie opanowani przez przesądy, i mechanicznie powtarzający czynności (Modlitwy, dawanie pieniędzy na tace i.t.p). Większość osób wierzy, tylko i wyłącznie dlatego, że ich rodzice wierzyli, wcześniej wierzyli ich dziadkowie, postępowanie takie jest niebezpieczne i niedobre, ponieważ

Bajki powinny być uczone jako bajki, mity jako mity a cuda jako poetyckie fantazje. Wpajać przesądy jako prawdy to najstraszniejsza rzecz. Umysł dziecka akceptuje je i wierzy w nie i jedynie bolesna lub nawet tragiczna droga lata później być może poprowadzi do wyzwolenia się od nich. W istocie ludzie staną do walki w imię przesądu równie szybko co w imię wcielonej prawdy, jeśli nie częściej, gdyż przesądy są tak nienamacalne, że nie ma jak ich obalić, a prawda to opinia i jako taka – możliwa do zmiany. – Hypatia, pierwsza kobieta matematyk i filozof, oślepiona i zadźgana na śmierć ostrakonami przez Chrześcijan na polecenie Św. Cyryla.

Kiedy myślę o religii, do głowy przychodzi mi początek utworu Dr.Misio-Pismo. "Dziś już nikt nie wypędza kupców z kościoła". Powodem tego jest to, że chrześcijańscy kupcy wypędzili już kupców którzy przeszkadzali im w sprzedawaniu historyjek, opowiadając swoje własne historyjki. Kościół to jeden wielki bazar, tylko w przeciwieństwie do prawdziwego bazaru, kościół nie daję ci rzeczy, za które płacisz.

Na początku Bóg stworzył człowieka na własny obraz i podobieństwo. Człowiek, jako że był gentlemanem, odwdzięczył się tym samym. –Rousseau