Stres yoğun hayatımızın olmazsa olmazı. Gün içinde çalışırken patronumuz yüzünden, trafikte magandalar yüzünden, yani hayatımızın her anında bizimle. Stres olmak çok kolay fakat bundan kurtulmak pek o kadar kolay değil. Ben ne mi yapıyorum?
Stresli olduğum zamanlar çok sinir dolu olduğum için pek kimse ile oturup konuşmak istemiyorum. Bunun yerine sahil kenarına inip sigaramı yakıp oturup derin düşüncelere dalıyorum. Üstüne gitmeye korktuğum korkularımla yüzleşip bunlara cevap aramaya çalışıyorum. İnsan böyle durumlardan çıkarsa kendi çıkar. Çözüm üretene kadar yada üretemeyip bırakana kadar duruyorum. Bazen bu süreç 1 saatte oluyorum tüm gün de…
Ama insan kendi yenerse yener stresini . Kendi yaparsa başarır bence. İnsanların yapmacık tavırları yapmacık ifadeleri ilgeniyormuş gibi yapmaları stresliyken beni daha da bir ayar etmekte. Bu yüzden işte tek gidiyorum stresimin üzerine…
Stres hayatımızın her yerine var tabi ben bu şekilde üstesinden gelmeye çalışıyorum. Tabi her zaman geliyorum diyemem ama en azından çabalıyorum. Bu bile biraz rahatlama fırsatı veriyor. Düşünmemek veya kafayı dağıtmak geçiçi çözüm gibi geliyor bana bu yüzden her zaman sakin tek olduğum bir ortam yüzleşmeyi tercih ediyorum.
