Merhaba arkadaşlar gelin hepbirlikte benim hiç unutmadığım ilk okul çağıma gidelim.
İlkokula başlarken çok heyecanlıydım.Nedir ilkokul orada bize neler gösterecekler bizi neler bekliyor hiç birşey bilmiyorum.Neyse okula heyecanla birazda olsa korkuyla 😁 gittim ve baktımki yanlız değilim benim gibi bir sürü çocuklar var içimdeki korku azalmış lakin heyecanım artmıştı.
Neyse sınıflara girdik herkez birbirine bakıyor birşeyler konuşuyor her kafadan bir ses ama hiç birşey anlaşılmıyor ben şaşkınlıkla etrafıma bakıyorum derken öğretmen sınıfa girdi.
Öğretmen kendini daha sonra sırayla biz öğrenciler kendini tanıttı ve yavaştan öğretmen bizlere birşeyler öğretmeye başladı.
Günler geçti,dersler ilerledi bütün öğrenciler birbirini alıştı kaynaştı ve günleeer günleri kovaladı.Birgün öğretmen sınıfa girdi ve dediki,çocuklar önümüzde 23 NİSAN ulusal ve egemenlik çocuk bayramı var.
Yarışmalar olacak,şiirler okunacak bayramımızı kutlicaz dedi.
İşte bende o zaman büyük heyecan başladı.Neden mi?
Çünkü ben şiir okumasını sevmiyorum ve utanıyorum.Dedim içimden inşallah şiir okumam,okumamalıyım ve bunu öğretmene söyledim ben yarışmak istiyorum şiir istemiyorum dedim korktuğum başıma heldi.öğretmen bana şiir verdi.En kısa zamanda ezberlememi istedi ve ezberledim.
Bayram günü geldi bende heyecan zirvede o kadar kalabalıkki etrafı bakamıyorum.Bütün aileler orada neyse bayram kutlaması başladı.Konuşmalar yapıldı,yarışmalar oldu sıra geldi şiirlere sırayla şiirler okunuyor.Ben heyecandan ağlayacak durumdayım derken öğretmen geldi ve bana sıra sende dedi.
Cesaretimi topladım vee
BEN BİR KÜÇÜK ASKERİM
VATANIMI BEKLERİM
EĞER DÜŞMAN GELİRSE
ÇİZMEMLE EZERİM.
Şiirim küçük bir kıta'da olsa heyecanı oldukça büyük ama benim ilk bayramımdı.O yüzden unutulmuyor.
Şimdiden bütün çocuklarımızın 23 NİSAN ulusal ve egemenlik çocuk bayramını kutluyorum.
TEŞEKKÜRLER...
Hi @premi, keep doing good work.
Thank you