23 Nisan Çocuk Bayramı Anılarım
Kuşkusuz çocukluğumun en güzel bayramıydı.Her zaman olduğu gibi günler öncesinden başlayan hazırlıklar ve büyük heyacanımız kalbimizin hızlı hızlı atması.Meraklıydık da herkes gibi kim şiir okuyacaktı kim, hangi kıyafeti giyecekti. Okullar arasındaki yarışlarda kim yer alacaktı. Ben ise bando takımlarına gitmeyi, trompet çalmayı çok severdim ilgi alanım bunlardı çünkü.Şimdi hala o melodi ve ritmler ilk gün ki gibi olduğu gibi hala aklımdadır ve tabi ki unutmak mümkün değildir.
Hayatımda yaşadığım en heyecanlı ve ilk uykusuz gece ya 7 ya da 9 yaşındayken 22 Nisanı 23 Nisan'a bağlayan o gecelerdi tabi ki.Bir sonra ki gün bayramdı. Heyecandan uyumak mümkün olmuyordu. Annem ve Babam başucuma gelip ‘oğlum sakin ol' demişti ama böyle bi zaman da sakin olmak mümkün değildi.Nasıl uyuduğumu bilmiyordum uyandım ve sabah olmuştu hemen kalktım hızlı hızlı elbiselerimi giymeye gittim bir Bayram sabahı olduğu çok belliydi bir bayram havası vardı veya ben öyle hissediyordum.
Annemleri uyandırdım elbiselerimi çoktan giymiştim kahvaltı etmeye başladık ama hala çok heyacanlıydım ve birden o anlar yani bando çalacağım zamanlar gelsin istiyordum ve evden çıktım hızlıca okula gittim herkes elbiselerini giymişti herkes hazırdı ve herkesin yüzü gülüyordu.Bando takımı olarak yerimizi almıştık ben ekipmanlarımı kuşandım yerimi almıştım ve kutlamanın yapılacağı yere doğru yürüyüş başlamıştı biz ve ben ekip olarak bando çalıyorduk ve yol kenarındaki çamdan çıkan insanlar herkes dikkatlice bizi izliyordu bunları görünçe bende çok mutlu oluyordum ve heyacanım devam ediyordu kutlamanın yapılacığı alana gittik ve kutama bitene kadar kutlmayı izledik sonra yine aynı şekilde herkes bizi izlerken bando çalarak okula döndük ve 23 Nisan benim için o mutluluk ve heyecan için geçmişti.
