Wiatr w żagle!

Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht?
Gdzie ta koja wymarzona w snach?
Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat?
Gdzie ta brama na szeroki świat?

Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht?
Gdzie ta koja wymarzona w snach?
W każdej chwili płynę w taki rejs
Tylko gdzie to jest? No gdzie to jest?

Gdzie ta keja? Szanty Polskie

Cały utwór znajdziecie tutaj

O, pływasz jachtem?

Moja przygoda z żeglarstwem zaczęła się, gdy skończyłam 16 lat. Dokładnie w tym samym czasie robiłam uprawnienia ratownika WOPR i aby otrzymać legitymację musiałam zdobyć patent związany z wodą. Większość kolegów wybrała patent motorowodny, bo tańszy, bo więcej się pływa na silniku... itd. Ja postanowiłam poczuć „wiatr w żaglach” i nie żałuje!

Patent na żeglarza jachtowego uprawnia do powyższego.

To była jedna z lepszych decyzji „za dzieciaka”. Po pierwsze od razu po otrzymaniu patentu mogłam pływać sama, bez nadzoru. A przy odpowiednich warunkach można poczuć dreszczyk adrenaliny, co pozwalało młodzieży się wyszaleć, po drugie, teraz kiedy jako ratownik pracuje wyłącznie z doskoku, moje uprawnienia się nie kurzą w szafie, tylko ciągle z nich korzystam.

Żagle to świetnie spędzony czas ze znajomymi. Tylko zaznaczam! Znajomi się nie mogą nastawić na lenistwo, na jachcie, nawet małym, każdy ma określoną rolę do spełnienia. Choćby jako BALAST, mówię serio. Pływając, można często usłyszeć od sternika: „Balast na lewą burtę!”. ⛵️

Gdzie ty na tym Śląsku na żaglach popływasz?

Często można usłyszeć, że jak żagle to tylko Mazury, ale to nie do końca prawda. Oczywiście w Krainie Tysiąca Jezior taka zabawa nabiera rozmachu, podobnie jak żagle w Chorwacji, czy wielu innych miejscach. Jednakże! I na moim pięknym Śląsku znajdzie się co nieco, ja najczęściej pływam na Paprocanach lub Zalewie Dziećkowice — mam najbliżej, ale słyszeli Państwo o jeziorze Żywieckim, Miedzybrodzkim, o zalewie Goczałkowice czy o kompleksie jeziorek Pogoria? Nie? To czas najwyższy nadrobić 🤗. Rzecz jasna pływanie tam to bardziej zabawa na parę godzin niż wiele dni, ale jest to czas miło spędzony.

Zalew Dziećkowice.

No dobra, to jak ten patent dostać?

Wujek Google wie naprawdę dużo na ten temat, ale na początek wystarczy sprawdzić, gdzie w okolicy macie najbliższy jachtklub. Macie to? To teraz idziecie do bosmana i mówicie, że chcecie patent żeglarza jachtowego, on już was dalej pokieruje.

Sam kurs, w zależności od miejsca, w którym się go robi, trwa ok. 8 dni. I obejmuje zarówno naukę teorii, jak i praktyki. Najczęstsze są kursy weekendowe. Jeżeli chodzi o ceny, to z tego, co widziałam, teraz jest to koszt: ok. 900 - 1200 zł (osoba dorosła) i 600 - 1000 zł (ulgowy). Dla porównania w 2011 roku kurs ulgowy zrobiłam za 450 zł.

Nauka teorii to najczęściej 3-4 godziny, plus lektury do przeczytania. Poznacie tam przepisy ruchu żeglugowego, znaki, nazwy poszczególnych elementów jachtu, poznacie wiatry... Cała reszta to czas, który wypływacie. Nauczycie się węzłów, zakładania i zdejmowania ożaglowania, podchodzenia do kei, do boi, do człowieka za burtą i oczywiście samego pływania, zwrotów, wyczuwania wiatru i wybierania żagli, poznacie też wszystkie komendy potrzebne do sterowania załogą :).

Jeżeli w planach macie wyłącznie wyjazdy rodzinne lub z określoną grupą znajomych, to warto zaznaczyć, że na jachcie rekreacyjnym wystarczy jedna uprawniona osoba. Pod jej okiem, nawet ktoś bez patentu może sterować jachtem.

I jestem żeglarzem?

Żegluga dzisiaj wygląda zupełnie inaczej niż przed wiekami. Jednak nadal są tu bardzo ważne i powszechnie kultywowane tradycje, o których należy wiedzieć. Każdy, kto tych tradycji i reguł nie przestrzega, jest często traktowany jak intruz.

Początek i koniec sezonu

Otwarcie, jak i koniec sezonu wiąże się z licznymi imprezami i zabawami. W zależności od jachtklubu mogą to być: regaty, koncerty szant, konkursy wiązania węzłów. Sezon oczywiście zaczyna się od wodowania jachtów, które poza sezonem zimują na lądzie. Następnie stawiane są maszty, a pokłady dokładnie czyszczone, bo najważniejszy na jachcie jest porządek ;). Nowe jachty są w tym czasie chrzczone, a nowi żeglarze przechodzą chrzest morski. Koniec sezonu to natomiast klarowanie całego sprzętu i przygotowania do zimy. Te wszystkie imprezy mają za zadanie zacieśniać więzy koleżeństwa i braterstwa pomiędzy żeglarzami. Szczególnie dla najmłodszych mają wiele walorów edukacyjnych i wychowawczych. Na ogół żeglarstwo uczy koleżeństwa, współpracy, dbania o porządek i posłuszeństwa. Nie raz spotkałam się z zaskoczeniem dzieciaków, kiedy bezceremonialnie wydawano im rozkazy — bo przecież trzeba poprosić, prawda? I wtedy ewentualnie można zrobić to, o co się prosi? Dzieci dowiadują się, że w życiu, co by im nie mówiono, panuje hierarchia i należy się podporządkować, albo — i tu trochę brutalnie można się przekonać — wyląduje się w wodzie po uderzeniu przez bom. Prędzej czy później z tymi zasadami zderzą się wszyscy. A w przypadku żeglarstwa nie jest to aż tak dotkliwe, niż kiedyś w dorosłym życiu, np. w pracy. Bo jednak mimo wielu zasad, pływanie nie jest również pozbawione elementów zabawy.

Łowienie wianków podczas nocy świętojańskiej - tegoroczne, późne otwarcie sezonu.

Szanty

Coś, co z żeglarstwem złączone jest nierozerwalnie, dawniej element pomagający w pracy przy żaglach, pozwalający utrzymać odpowiedni rytm pracy, a dzisiaj zapewniający dodatkową rozrywkę i uczący jak to drzewiej bywało.
Mamy szanty klasyczne, dziecięce i babskie. Te ostanie wykonywane przez kobiety, opowiadają o tęsknocie za ukochanym, ale też o zasadach panujących pod żaglami. Najpopularniejszą szantą polską są Morskie Opowieści, które doczekały się ponad dwóch setek zwrotek. Moja ulubiona natomiast to ta, której refren rozpoczynał ten wpis.

Ahoj!

Czy dowiedzieliście się czegoś nowego, przydatnego? A może pływacie od lat i znacie ciekawe miejscówki? Podzielcie się wrażeniami :)